Bir Sair Olarak

Ben hakikat cephesinde
Bir medeniyet savaşcısıyım
Baştan başa kururken toprağımın damarları
İnsanım kölelesirken varoslarda
Dağ dağ tüterken ülkemin dört bir yanı
İklimim yozlaşırken gönüllerde
Düzen zalime yol yalana esirken
Limanlara yaslanmış gemiler gibi
Aşk ve meşk üzerine
Sadabat şiirleri yazamam

Kelimelerden bir orduyu
Savaş düzenine koyarak
Sevdamla yuğururum
İnkara ve zulme karşı
Kitapla kurarim yarinlarimi
Siirimle mizrak mizrak
Zorlarım zorbaların kapılarını

Toprak yeşersin diye
Nasırlı ellere merhem olsun
Susuz dudaklara su sunsun diye
Bir özgürlük çağrısıdır şiirim
Tüm kölelere ve yasayan ölülere

Aydinlanmasi icin ülkem
Karanlik yollardan simşek gibi geçerek
Güneşi yüreğimde taşırım
Sözlerim ki iki tarafı keskin bir bıçak
Icimin yanginlari tufan yüklü bir at
Kurşunlar sağar damarlarımdan
Şiirimle koparırım prangalari
Gecenin kalleş ve alcak bekçilerine inat

Sızlayan mazlum yürekleri
Kanayan yaralari görünce
Ates alir yanarim
Kendime yüregime ve kalemime bakip
Siirimi kusanirim