Günü yaşamadan bitti
Ah yanlızlık yanlızlık
Yakıyorsun bağrımı
Yıkıyorsun
Yaşam duvarlarımı
Neden ne oldu
Bütün sevdiklerim yok oldu
Ilk gidenleri umursamadım
İki üç dör on dört
Ve daha bir çokları
Yanalız kala kaldım
Anlamadan ihtiyarladım
Gurbetten beklediğim
Hasret kaldığım bile yok
Kapımı çal
Halimi soran
Bir tas çorba sunan
Yok
Güzeliyim gelip geçti
Gençliğim bitti
Huysuz bir ihtiyarım şimdilerde
Benim için çılgınları oynayan
Hayranlarım
Adımı yemin gibi
Ağzından düşürmeyen
Bana tapanlar nerdeler
Bir dediğimi iki etmeyen
Gözlerimden
İsteklerimi okuyanlar
Nerede sürmeli gözleri
Gece karası ipeksi saclarım
Dudaklarım sırma dişlerim
O ellerim ah o ellerim
Bittimi hepsi şimdi
Ne oldu
Ne çar çabuk geçti
Yaşam denilen kısa yol
Bu tatilimiydi
Yoksa
Hapis mi
Anlayamadım
Güzel günler bitti
Bana sorsanız yaşamadım
Ama ben seksenime merdiven dayadım.
Ancak beni ölüm.
Ruhumun tımarhanesinden kurtarır.
Gülçin Kaçar
Gülçin Kaçar şiirleri