Zeybek

Şehit salman raduyev\'e ithafen..
1
Karanlığı yırtan çığlıklar geliyordu,
O gecenin sessiz_liğinde,annem,
Alıp götürdüler onu,Karanlık maskeli adamlar,
Karanlık yürekliler,karanlığın sonuna koymuşlar umudu,
Ah annem bir görsen,
Ölüm gibi biriydi,Kaplan gibiydi duruşu,
Şehitçe konuşur,
şehitçe yürüyordu karanlığın üstüne,
Ve sonra,
Alçakça gülüşmeler,şeytanca sevişmeler,
Acısını çekiyordu,sırtında yediği hançerin,
ve kahpece ihanetin,
Ama olsun,yinede çizmişti üstünü esaretin,
Bileklerinde bilezikleri hürriyetin,
2
Hücresini gösterdiler annem,
Kimsecikler yok,
Bir o,birde Allah,
Birde kan ağlayan yüreği,
Tutamadım kendimi be annem,
Hıçkırıklar birer birer,
Toprağa dökülür göz yaşlarım,
Yöneldik rabbimize,
Ağladık beraber,
3
Ah annem ah,bir görsen,
Sesi geliyordu,Yalvarıyor rabbine,
Ve dualar,
Dualar,dualar,dualar,
Ey benim sevgili rabbim,
Neden kimsecikler anlamaz bizi,
Kimsecikler arka çıkmaz bize neden,
Ah annem,
Kaldırarak başımı,Dünyaya baktım,
Güneş kızgın,Su kızgın,Toprak kızgın,
Zulmün rengini almış gök,
Ve delice esen rüzgar,
Her taraf Ölüm kokuyor,
Rengini almış kanın,
AH ZEYBEĞİM AH

(\'\'Lalezar\'\'kitabından)
2002 AĞRI