BABA MA

Baba
Nerdesin
Beni neden yalnız bıraktın
Benim yaşam sevincim, arkadaşım,dostum sendin.
Biliyor musun baba
Çocukken nasıl oynardın benle
Islatırdım seni bahçedeki hortumla çeşmeden
Ya, yastık kavgalarımız
Her yer pamuk olurdu
Annem görmesin diye
Nasıl telaşla temizlerdik ortalığı
Sonra ben büyüdüm
Genç kız oldum
İlk flörtümü gördüğünde
Bir tuhaf olduğunu görmüş
Neden diye düşünmüştüm
Şimdi nedenini biliyorum
Büyüdüğümü kabullenememekten
Sonra baba ilk aşk gözyaşlarım
Senin omzunda ağladım
Beni güldürmek için anlattıkların
Eve gelmeni göremezdim hiç
Oysa hep beklerdim
Ve uyuya kalırdım geldiğini göremezdim
Her gece gelişinde bir şeyler olurdu benim için cebinde
Sen benim babam, arkadaşım, sırdaşım her şeyimdin
Bir gün eve geldin yüzün perişan gözlerin dolu, dolu
Annemle konuşmak istediğini söyleyip beni odama yolladınız
Yalnız duyabildiğim şuydu
Nasıl söyleriz
Ne anlar
Ne kabul eder
O daha çok küçük
Dediğini
Sonra ne oldu diye hep sordum
Ben ısrar etim
Sen söylemedin
Kanser olduğunu
Öldüğünde annem öğrendim
Yaşama lanet etim
Sen baba sen gittin
O yumuşacık ellerin
O gülüşün
Şakaların
Kimi koyardım yerine baba
Aradan yıllar geçti
Senin görmeni istediğim neler yaptım
Hep geleceksin diye bekledim
Sana Yasin okutturduğum zamanlar bile
Öldüğünü kabullenmedim
Baba benim sensiz hep bir yanım eksik kaldı
Kimse beni tamamlayamadı