Bilmem Neresi Kadar Yalnızım
Bilmem neresi kadar yalnızım
Güneşin battığı yerdemi yoksa yalnız şafaklardamıyım
Kalbimin tam ortasına bir hançer saplanmış çıkmıyor dönüyor dolaşıyorum,
Ufkumda yalnızlığın acı türküsü
Bir kilim gibi, ana doludan name, üç beş kuruşluk dokunmuş,
Bense fırtınalar içinde,
Ağzımda esnediğim güne nazar birkaç damla kan
Uzak bir yılan hikayesi ömrüm..
Sigaram, ah nefesim çektikçe karanlığın yanına yakın,
Ufak bir cümle nazar çıkmış ardından
Ufuklardaki şimendifer gıcırdatirken rayları
Ey ömür nerdesin sen demedim ki..
Fırtına öncesi sessizlik gibi yalnız ve kederli
Allah kahretsin yine ben yine ben
Bir bulut yürüyor haber vermeden dağlara
Ardından gök düşüyor, liman ayrı
Bir sahilde bir kız şişeden çıkan resme ve mektuba gülüyor,
Bense hep kırık şişe buluyorum içi boş.
Bir hikaye anlatıyor Akdeniz her dalgasında
O kadar büyüğüm ama yalnızım diye
Unutmuş balıkları, unutmuş kendinle gelen yağmuru
Yarim dağlara küsmüş dağlar habersiz.
Boş ver be dağ zaten küs sana demek gelir içimden
Uçuk kaçık bir hikaye anlatır
Uzaktan esen serin bir rüzgar
Damarlarımda kanar acısını bilmediğim yara...
Ve yine ben sahnede yine karanlık kadar karanlık...
Süleyman Kadıoğlu
Süleyman Kadıoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.