İstanbul`a Üç Saatti Senin Oturduğun Şehir

İstanbul`a üç saati,senin oturduğun şehir
Senin oturduğun şehirde geçen,her anımsa,bir ömre bedeldi
Bu yüzden,bitmez sandığım yolları,aşıpta gelirdim yanına,her çağırışında
Bu yüzden,ben,hayatımda ilk kez,kendi şehrimi aldatmıştım, senin şehrine gelerek
Ben,hayatımda ilk kez,kaybolmayı göze almıştım

İstanbul`a üç saatti,senin oturduğun şehir
Kolkola dolaştığımız,tasviri seninle güzel,o sokak araları
Bomboşluğu bizimle dolan,ilkbahar esintisinde,o parklar
Kucağında oturduğumuz,bomboşluğu bizimle dolan,o masmavi deniz
İçimize estikçe,kalplerimizi ısıtan rüzgarlar

İstanbul`a üç saatti,senin oturduğun şehir
Bir bebek nidasında ağlayan yalnızlıklarımıza son verip
Sevgiye susamış,gönül çeşmemizde,damlalar biriktirişimiz
Kaderimizin ilk öpüşme sahnelerini canlandırarak
Aşkımızın resmiyetini,dudaklarımızla mühürleyişimiz

İstanbul` a üç saatti,senin oturduğun şehir
Tükenmeye müsait sevdalardaki gibi,öyle ürpertici masumiyet
Sonun bilmeden atılan adımların,korkaklığındaki sır
Gitgide belirginleşen kapkara sisler,kötüye haberci hava
Ve mutluluğumun hüzne yenik düştüğü,ayrılık kararın

İstanbul`a üç saatti senin oturduğun şehir
Evlilk düşeri kurduğumuz,umutlarımla dolu şehrin
Başkasıyla evlendiğin,düş düşmanı,umut katili şehir
İstanbul`a,yine de,üç saat,senin oturduğun şehir
Ama artık,senin oturduğun şehirde geçen her anım,bir ömre bedel değil
Hayatımda ilk kez,kaybolmayı göze almıştım ya
Kaybolmadım...kaybettim...

O Şehir İ idi O Yar S idi.