Ve gittikçe ırayan
yaban bir yağmur sonrası sesin
dallarına çekilmiş durgun bir çınar
gibi sakin
suskunluğu telaşsız sözlere sarıyorsun
yüreğim örselenmiş kırık kantlarıyla
düşerken avcuna
anlamıyorsun
böylemi biter aşklar
gün batımına uçan göçmen bir kuşun
yitivermesi gibi
bir rüyanın ansızın bitivermesi gibi
nasıl unutursun ?
nasıl unutursun
beni sevdin
harlı ateşler yaktın karanlığıma
aşkların haraç mezat satıldığı dünyada
yıldızları birer birer indirdin saçlarıma
seni sevdim
kocaman bir dağ gibi genişledi yüreğim
ne çok şeyimiz vardı anlatacak
hiç kimsenin bilmediği ne çok şeyimiz
ne çoktuk ikimizdik,ne çoktuk
ne güzeldik,hiç olmadığımız kadar
sen alırdın kendini
beni getiridin yüreğindeki
öyle anlardı,aşardık yazgısını insanın
nasıl unutursun?
giderdin
masmada söylenmemiş şirleri burakıp
sen gelinceye kadar
nasılda yanlızlıktı yastığımda unuttuğun
yokluğun
ve artık hep yoluğun....
bir rüzgardı kapandı pencereler
son sesleri bunlar ezgimisin duyuyor musun?
gidiyorum
kal demiyorsun
şimdi bozkırlarda usul usul ağlayan
kahır yüklü yabancı gibiyim
kimsesiz bir aşkın ayak izinde
uzak yıldızlara doğru yol alan
ve gittikçe ırayan
ve gittikçe ırayan
Ayten Mutlu
Ayten Mutlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.