Saçı bitmemiş günler
Gece gündüzü doğuruyor
Gündüz geceyi
Saçı Bitmemiş günler yaşıyorum
Yüreğim Seni doğuruyor..
Sana şiirLer yazıyorum
SokakLara çıkıyorum
ÇocukLarla oynuyorum
Saçı bitmemiş günler yaşıyorum
Hüzünü ve yüzünü seviyorum
Her şiirime kaTıyorum
Seni hep içime atıyorum
Hani diyorum aydaki hüzün benim olsun
Güneşteki sıcakLık yüzün
düşünüyorum hep
Birde yüreğimi dinLiyorum
Sık sık acı çekiyorum
Saçı bitmemiş günLerde..
Kaleme kendi adımı veriyorum
Kağıda sevgiLim diyorum
KaLemin içi yani yüreğinin mürekkebi
Kağıda akıyor ama yetmiyor
Çok körpe çok çocuksu
utanıyorum kimi zaman
BuraLara ait hissetmiyorum
O zaman kızıyorum işte
çok yanLız hissediyorum
Fosur fosur sigara içiyorum
İçtiğim sigaraya senin adını veriyorum
Çakmak ben oLuyorum
yakıyorum seni..
Dumanını içime çekiyorum
DudakLarımda bitiyorsun
İçimde başLıyorsun sonra
Hiç yitirmiyorum seni herşeye adını veriyorum
Ayı sen doğursan
güneşi ben..
Hiç bitmesek
Bir sürü Saçı biTmemiş Günümüz oLsa
Takvim yaprakLarına işLenen...
Cem Çevik
Cem Çevik şiirleri