Canım Annem
Canım annem,
Daha doğmadan üzmeye başladım
Seni tekmelememe kızmadın bile.
Gece yarıları seni uyandırıp
Günler boyu ağladığımda,
Başını çok ağrıttım değil mi annem?
Ama sen hiç kızmadın bana,
Ninniler söyledin bana sen
Gecenin üçbuçuğunda.
Yürümeye başlayıp da
Etrafı dağıttığımda da
Yine kızmadın bana!
Okula giderken;
Kaybettiğim yakalığım için,
Yada üzerime döktüğüm gazoza kızmadın.
Hece tablomu dizerken nasılda ederdin yardım...
Bekli de bu yüzden hiç kırık olmadı karnemde.
Hep `okuyun` dedin,
Okudum anne, ama hoşuma gitmedi okuduklarım.
Hayat senin gibi değil anne,
Temiz değil yüzler ve kalpler...
Sen hep `doğru yoldan ayrılmayın` derdin,
İnsanlar kapamışlar yüm yolları annem.
Çıkmaz sokaktayım.
Yolumu senin yüzün aydınlatırken,
Karanlıktan korkmuyorum annem.
Şimdi ayaklarımın üzerinde duruyorum,
Ama geriye dönüp de baktığımda
Senin dizlerinin dibinden ayrılmak istemiyorum.
Seni çok seviyorum annem.
Yalnız Gece
Yalnız Gece şiirleri