Martı

İşte yine oturuyorum yalnız başıma sahilde
Küsmüşüm kaderime, bin bir sitem içimde
Vapur düdükleri ürpertiyor benliğimi
Bir martı çığlığı kanatıyor içimdeki yaraları
----
Elimde gene sonsuz dostlarım; beni aldatmayan
Aklımda karmaşık dizelerim; yalnızlığı anlayan
Kulaklarımda dinmez bir çığlık; aklımı zorlayan
Kalbimden mi gelir yoksa şu martıdan mı..?
---
Bir martı görüyorum havada yalnız başına
uçuyor çığlık çığlığa, bir o yana bir bu yana
Her kanat çırpışında bir sitem var hayata
Tıpkı benim kalbimin her atışında olduğu gibi...
---
Sonra gelip konuyor yanıma usulca
Bakıyor kan ağlayan gözlerime masumca
Bir acı çığlık dökülüyor ağzından bir anda
Sanki sövüp sayıyor gibi hayata ve kahpe kadere
---
Telaşla uçup gitti birden yanımdan
Anladım ki benim yalnızlığım alın yazımdan
Sonra acı bir çığlıkla koptum hayattan
Etrafı bir sessizlik aldı yürüdü
Acıyla çarpan kalbim durdu aniden
Acaba o çığlık martıdan mıydı,
Yoksa acılara dayanamayan BENDEN Mİ..?