Şiir Yerine
Bu dünya kadim adamların kadem bastığı yer değil,
artık yuvarlak
gereğinden çok grileşti; cennetten kovulan günahkarların mekanı.
Palstik bir gezegen yarattılar tepeden tırnağa bedenden ruha kadar.
Poşet evreni koca metropollerin çöplüklerinde
ve caddelerinde büyüyen fiber kablolarla küçültülen
bu gezegen bir fotokopi makinasından ibaret bir hale geldi.
Aslını temsil eden ama asla ona yaklaşamayan
Xerox yığını evren. Kaç hayat kopyaladı koyunu kopyalamadan evvel
ve koca haçlı adamın korkusu nedendir genetik ilminden.
Salibin sahipleri değil miydi İnsanoğlu'nu
yunan tanrılarının yüzlerinden çogaltan
ve onun yüzüyle tanrıyı göreceğini uman
rabbini yeryüzünde kendi yüzüyle
kanlar içinde bıralkarak ona tapınan.
Kopya değil mi? plastik değil mi? Aşklar.
Caddeleri dolduran bedenden bedelle
bedellenenip kendinden vaz geçmiş
avazı kadar teslim olmuşlar.
Kendi aşkının şiirini yazan bir kaç şairden
başka ne var elde aşka dair.
Kimin aşkı gayrından gayrı
ve şahsi gayrişahsileşti herşey
cumhura mal oldu yaşasın cumhuriyet
herşeyi aleni kılan.
Her sabah horozların türküsünü bölen
Edirne'den Ardahan'a kadar
büyük bir teslimle okunan
ve mutlu bir türklükle biten
varlığı inkar amini kimi farklı bırakır
Her doğan doğuranın umutlarını yaşıyor.
Ve her ölen kendi boçlarıyla beraber
yaşamınıda bırakıyor yaşanması için varislerine.
Kendi yaşamı olmayanın
yasamasının anlamını bir bulabilsem.
Bir asıldan akseden binbir benzer
ve derinlik kaybı ne kadar büyük gösteriyor oysa.
Ah bir olsa şu aynalaraı kıracak bir el yok mu?
Bu hayatı kendine getirecek.
Beyaz adamların giysilerini bürünmüş bir zenci,
istanbul ağzıyla konuşan kürt
bir hırıstiyan edasıyla evlenen müslüman
apartmanda oturan koreli.
Yaşasın tek ve benzer dünya
Emir Şerif Yıldız
Emir Şerif Yıldız şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.