Baba
İnsan ne zaman alışır hayata BABA?
Yağmurun değdiği her yerdi yüzün
Seni sordumda irkildi toprak
Ölümü bildim....Büyüdüm
Çocuklugum mevsimsiz bir yaprak
Kokusu içimde...
Bir yelkovan gidişi
Bir akrep yürüyüşü
Ötesi , iyilik güzellik
Bir yarayı sarıp sarmalamak
Gecikmiş sözlerin ağırlığı heybemde
Bir karanfil , solgun öyle
Kedere bulanarak nasıl dökülürse
Döküldü toprağına sözlerimde
Söküp nallarını atların
Koşturmak gibi karanlıgın evine
ÖLDÜN...!
Yokluğunda varlığını bildim
İnsan nasıl alışır cam kırıklarına BABA?
Merve Sezgi
Merve Sezgi şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.