İki Sahte Aşık
Zaman insanı sadece avutur
Ümitse acı dönemini uzatır
Bir zamanlar seni düşünerek,ümit etmek
Benim için çok şeydi
Her şey gibiydi...
Aslında gerçekte seni düşünmekle
Seni seviyorum demekle
Bir şey söylemiş olmuyordum
Çünkü aşk bizim için bir oyundu
Ve biz bu oyunda çoktan yerimizi almıştık
Yalnızca iki sahte aşıktık
Birbirini sever görünen iki aşık
Ama aynı zamanda sahte
Yanyanayken bile birbirini hissedemeyen iki sevgili
Rollerimizi öyle iyi ezberlemiştik
Sahteliğimizin içine öyle iyi saklanmıştık ki...
Böylece her sahnede gerçek bizden
Biraz daha uzaklaşıyorduk
Sahnenin dışına çıkmak için
Öylesine çabalıyor ve öylesine çırpınıyorduk ki...
Adeta kapana kısılmış hain bir pusuya yakalanmış gibiydik.
Artık birbirimize yetmediğimizi biliyor
Ancak gerçekliğimizle yüzleşemiyorduk
Bir gerçek vardı
O da biz biz değildik
Bir sahnede gerçeklerin verdiği acıdan
kaçan firarlar olmuştuk
Sahteliğimizin verdiği o kısa ve yalan hazza
gerçekliğimizi değişiyorduk.
Bu kör sahteliğin içine kendimizi öyle mahkum etmiş
Öylesine nasırlaştırmıştık ki yüreklerimizi...
Artık oynadığımız bu sahtelik bile yetmez olmuştu bize
Biz biz değildik
Ve biz nereye gidiyorduk?
Eda Karaoğlu
Eda Karaoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.