Sevgilim
Sönmeye dönmüş ateşlerde yürüyorum,
Canım yanıyor,
Kanım çekiliyor gibi damarlarımdan,
Tırnaklarım sökülüyor etimden,
Durmadan işkence eden bir gökyüzü var,
Çevreleyen her bir yanı;
Gözlerini hatırlamaya neden.
Susuzluktan çatlamış dudaklarım,
Toprak kurak,
Görünürde tek bir bulut yok gölge eden,
Sana doğru yürürken,
Başımda kızgın ve yakıcı bir cehennem,
Aydınlığıyla acıları sandıklardan çıkaran,
Daha ne kadar dayanabilir bu aciz ben?
Daha ne kadar ölebilir ki yokluğunda?
İlahi bir komedyanın, yardımcı oyuncusu olmaktan
Sıkılan bir aciz ben;
İhtilallerini gerçekleştiriyor,
Az sonra asılacağım,
İp ve sehpa tam karşımda,
Ölmek sensen asılmak ne güzel!
Ve meleğim sen olacaksan cennet ne güzel!
Tadımlık zehir kalmış biraz dudaklarında,
Birkaç kelimeyle bile öldürebilen,
Bir balyoz ,
Yavaş yavaş yüreğimi ezdiğinde,
Artık hissedemediğimde senden hariç hayatı,
Dokunma duyumu kaybetmişim,
İliklerime değin çürümüşüm,
Binlerce organizma tarafından toprağa karıştırılıyorum,
Toprak sensen paramparça olmak,
Ne güzel!
Ne güzel var olduğunu bilmek
Yaşadığından haberdar olmak ne güzel!
Varsın benim olmayasın
Bihaber olmaktansa yokluğundan
Varsın yalınayak avare olayım kızgın kumlarda
Ve zemheri aylarında bir köşede öylece öleyim
Hayalinle ısınmaya çalışırken
Sevgilim.
Arzu Altun
Arzu Altun şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.