Bulutları Kıvırcık

yil dört mevsim on iki ay
yil üçyüzaltmisbes gün
olur olmaz yerinde
gecenin ve gündüzün
tenimde uyaniyor senin
çiglik çigliga tenin
kütür kütür kirmizi
kaniyor elimde bir karpuz
ne bir uyku gecelerimde
ne düs ne bir huzur
elmaya sakalimi sürtüyorum
yanaklarin düsünce aklima
egilip aliyorum kirazi islak
dudaklarini alir gibi agzima
gözlerinden akiyor ardarda kaç kugu
sonra bütün kugu egimleri boynunda
omuzlarinda sirtinin olugunda
saçlarin bir gümüs ugultu
uçup uçup ellerimi aranan
memelerin degirmi bugusu
belin
belinin çukuru
deli edecek beni
durduk yerde baslayan
kalçalarindaki müzik
ve çisil çisil uyanmis
bulutlari kivircik..
felâket hüzün
bir bahar bir kus uçursa hüznün
sevgilim kus bahçesine döner yüzün
büsbütün uçurmali oysa geceme seni
bilerek isteyerek unutup herseyi
açligi surada kavgayi orada
militani sorguda isçiyi sokakta
parmaklarinizda gün boyu günes
bögürtlen yer gibi temmuz gecelerinde
mosmor sevismeliyiz seninle sabaha kadar
(MÜEBBET TÜRKÜSÜ / 1987)