Çocuk
Çocuksun sen daha,
Yolların başındasın.
Neşeli,cıvıl cıvıl.
Zaman zaman gülüp, ağlayan,
Zaman zaman deliler gibi,
Koşan,bağıran!
Çocuksun sen daha,
Yolların başındasın
Daha ilk virajı almadın,
İlk tepeyi aşmadın,
Dağları bırak.
Daha ilklerin yeni başladı, bu uzun yolda.
İlk okul,ilk arkadaş,ilk dost.
Tatlı ilkler.
Güzel sanıp yanıldığın ilk aşk,
İlk haykırış,ilk bunalım...
Yavaş yavaş başladı,hayatın
Bıçak kadar keskin yollarında,
İlk parçanı kaybettin,
İlk aşkını.
Göz yaşları döktün.
Yavaş yavaş büyüdün.
Hayatın ağırlığı çöktü üstüne.
Gülen gözler,çizgilerle doldu.
Unutmaya başladın,karanlıktan korktuğunu,
Unutmaya başladın,çocukluğunu.
Usulca katıldın,dertliler kervanına,
Çünkü sen büyüdün,
Çünkü sen unuttun.
Çocukluğunu unuttun.
Ve ilkler bitmedi,
İlk saç telin döküldü,
Yıldızlarda saçına...
Unuttun deliler gibi koşup bağırmayı,
Unuttun aşkların çektirdiği acıları,
Ve bir bu kadar da neşeyi.
Ve yaşlandın artık.
Sana sadece şarkılar anımsattı aşkı.
Bir şarkı dinledin, daldın gittin kendi içine,
Yıllar öncesine.
Boşa geçmiş bir ömrü,
Aşkla,sevgiyle doldurmadığına lanetler okudun,
Küfürler ettin.
Çünkü anlamadın zamanında,
Hayatın bir oyun olduğunu,
Sen oyuncakları unuttun.
Harun Çapraz
Harun Çapraz şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.