Görmeden Gider
Dünyaya gelse de insanın çoğu
Bir zevki sefasın sürmeden gider
Kimisi beğenmez bal ile yağı
Kimi de yüzünü görmeden gider
Çalışıp dökülen ter yanağından
Lakin kurtulmayan yokluk ağından
Halen yorgan sırtta ölüm çağında
Bir ferahlık güne ermeden gider
Nicesi var akla karayı seçer
Kimi hak vermekten bilerek kaçar
Kimisi hak için canından geçer
Kimi de farkına varmadan gider
Saltanat uğruna dökülen kanlar
Bu oyunun farkına vardı insanlar
Yemini kıskanan vahşi hayvanlar
Açtığı yarayı sarmadan gider
İBRETİ, kölelik son bulsun, yeter
Yoksul hep çalışır, ağa yan yatar
Doğru söyleyene çamurlar atar
Dişlerin bileyip durmadan gider
Aşık İbreti
Aşık İbreti şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.