Amirim

Yine sana yazıyorum,yine sana döküyorum içimi,
senden başka kim anlar ki beni
dün o fırtınalı gecede,eve giderken,karanlık kuytu bir köşede
bir adam çıktı karşıma.
beyim,beyim,dedi elindeki yarım kalan sigarayı göstererek,
ateş istedi tam sigarasını yakıyordum ki.
parmağından yüzzüğü görünce,o buz gibi elleri,ta ciğerimi yaktı..
bu yüzük dedimkafasını kaldırdı yüzüme baktı dokunma dedi
hey allahım bu o amirim
sarıdım boynuna tanıyamadı hatırlayamadı beni,
yalvara yalvara zor razı ettim.
eve gitmeye hava çok soğuk tu .bir allahın kulu yoktu ortalıkta
bizden ve peşinden ayrılmayan siyah kediden başka.
eve varıncaya kadar o günleri anlattım beni nasıl çatışmadan kurtardığını. yüzüğüde o günün hatırası olarak parmağına taktığımı,daha başka aydınlı plakacı 09 osmanı,trabzonlu
laz dursunu,maraşlı ede ökkeşi,erzurumlu yanık ömeri,
ama nerede,beni dinlemiyordu,bilehep birşeyler mırıldanıyorduağırdan ve sessiz.
gidenler gelmeyecek gidenler gelmeyecek,amirim başka dünyalardaydı.eve vardık kediyi kucağına aldıkediyi ısıtıyordu,halbuki kendisi titriyordu sobanın farkında bile değildi garibimberaber çektirdiğ*imiz fotağraflarıbana hediye ettiği cevşeni gösterdim oralı bile olmadı,tedirgindi bir şeyler arıyordu cebinden eski bir kağıt parçası çıkardı,
baktı,baktı,kül tablasına bıraktıfark ettirmeden aldım bir telefon numarası yazılıydı aradım,telefona çıkan karısıydı amirimin yanımda olduğunu söyleyince,kadın öyle bir çığlık attıki,kalp atışını yüreğimde hissettim.
nasıl bu hale düştüğünü sorunca,kadın bir ah çekip anlatmaya başladı.
teskeresine oniki gün geçen fakat çatışmada olduğu için alayına dönemiyen evli yirmi yedi günlük yeni bebeği olan bir evin bir oğlu sivaslı ali adında bir asker kucağında şehit olmuş o anda şuurynu kaybetmiş vel hasıl kafayı yemiş vay be amirimki eksi yirmi beş derecede hakkarinin dağlarında kara kışa ve haydutlara karşı meydan okurdu vatan dedinmi bir vatan daha çıkardı ağzından zoru sevdirmişti çileyi sevdirmişti ay yıldızlı bayrak için ölümü sevdirmişti amirim lafın kısası güzel anam bir gün sonra kadın cağız iki çocuğunuda alıp gelmişti o karşılaşma anı var ya vijdansızı merhamete getirecek bir an karısının ve çocuklarının karşısında görünce o umursamaz adam doğruldu kanatlanacak kuşgibi öyle bir atıldıki çocuklarının üstüne anlatamam ne kadar israr ettiysem kalmak istemediler vedalaştık kapının önünde arkalarından baka kaldım kavuşmak ne güzel şey ah birde ben sana kavuşa bilsem ey güzel anam amirim sanki bir şey unutmuş gibi bir den geri döndü elini onzuma koydu gözlerini gözlerime dikti yutkundu yutgundu ve şu okkalı sözler döküldü dudaklarından bir ağaçtan bir milyon kibrit çıkar bir kibrit bir milyon ağacı kakar....