Seni Sevmekten İnan Hiç Pişman Olmadım

Seni inan çok sevdim,
Ve bundan da pişman değilim.
Gün oldu gittin uzaklara
Ben kendime yenildim.
Geceler boyu seninleydi ruhum,
Uykular haram oldu gecelerime.
Sana yenilmedim, sensiz yenilmedim.
Kendimi harcadım gecelerimle
Ve şiirlerimle seni yaşadım.
Gün oldu, yoluna düştü bedenim.
Kilometreleri saatleri aştım senin için.
Sana geldim.
Geri dönüşü olmayan yollardaydın
Ben seni aradım günlerce, gecelerce.
Bulunca seni bir öptüm,
sonra bir kurşun sıktın alnıma.
Beynime saplandı kaldı.
Ölmedim.
Onunla yaşadım,
Zaman oldu canım yandı, seni hatırladım
Unutmadım.
şiirlerimden çıkaramadım seni.
Yoktun, bak bu yalan.
Benimleydin her zaman.
Sendin şiirlerimde yazan sevgili!
Hep sendin.
Bir an oldu bıktım seni sevmekten.
Aldattım seni, pişmanda değilim.
Konstantinapolis gibi güzeldin, senindim.
Ve pişman değildim.
Hasretin ekmeğim oldu, suyum oldu.
Yandım, kana kana hasretini içirdin bana.
Haketmedim.
Bütün bu yaşananlara, tüm yalanlara rağmen
Direndim, ölmedim.
Seni bekledi gözyaşlarım ve boşaydı yakarışlarım.
Gelmedin.
Bilirsin ben ilk seni bildim, seni gördüm, seni sevdim.
Ve pişman da değilim.
Gözlerim yoruldu yollarına bakmaktan
Yoruldum seni aramaktan deli divane.
Yollarım yıllarım oldun,
Yarınlarımı senin yaptım, pişman da değilim.
Bundan sonraki yıllar da senin olsun.
Haram olsun günler bana sensiz ve geceler.
Gözlerinin karanlığı düştü saaatlere, gecelerime.
yarasalar emdi kanımı,
kurtaranım yoktu, bitkindim
Hayatımı harcadım aşkına ve şiirlere, pişman da değilim.
Çok zaman oldu yalnızım!
Adaletin bu senin, biliyorum.
Ve artık gelmeni de beklemiyorum.
Gelmeyeceksin çünkü, biliyorum artık.
Bunca zamandır bilmiyorum seni
Bilmiyorum ne alemdesin, kiminlesin?
Uzaksın bedenimden, ruhumdan değil.
Pişman değilim sensizliğimden
Ben hiç pişman olmadım ki zaten.
Hiç bitmez sanırız bu hayat, sonsuz gibi gelir.
Ne zaman ki aynadaki yüz yorulur.
Ve biz olmayız o yüz.
O zaman anlarız ki bu son demdir.
Bir yudum daha almak isteriz hayattan, beceremeyiz.
Bir acı sarıverir o zaman bedeni
Dayanılmaz olur yalnızlığımız.
Eller o eller değil, saçlar o saçlar değil.
Kimin bu takatsiz dizler.
Anlarız ki, ömür çizgisinin sonundayız biz.
Ve bir film şeridi olur yaşanmışlar.
Beğenilmeyenleri makasla kesemeyiz.
Bir yerde olur ya
Keşke dersek -ki mutlaka deriz-
O gün çok geçtir pişman olmak için
Ve sevmek için.
Pişmanlık sadece bir avuntudur o zaman
Evet çiçeğim,
Bu sabah aynadaki yüz ben değildim,
Ve inan bana sonbaharım
Senin sevdiğim için,
Hala pişman değilim.