Tahta Sandalyeler
Ve günün birinde çıkageldi ki,
en kaybettiğim anlardan biriydi,
korktum biran çünki tanımıyordum
o duyguyu
daha önce hiç tatmamıştım...
Birden mavi çıkageldi,
gözlerim ferine yeniden kavuştu,
ve yeni bir gonca açtı düşlerimde.
Ne kadar geride kalmış olsada,
yinede en az senin kadar yakındı,
özlem duyuyordum...
Biryerlerde bırakıyorum ümitlerimi şimdi,
Bu zamansız ve mekansız alemde,
kendimden kaçıyorum.
Bir nokta kadar küçük hayallerim,
Koca kağıtta bir nokta ama,
içinde koca bir alem saklanıyor...
Bak neleri eritiyor o küçük nokta
içinde,
Ve eleri gizlemiş,
yaşamak her anda her boşluğunda
zamanın..
Bir kuş kanat çırpıyordu serin,
dingin maviliğin üstünde,
sen koşuyordun, ben sabırsızlanıyordum,
Neden şimdi bu engeller,
Tamda yırtıp atmışım,yırtıp atmışız
derken,
En çözülmez sırları ve zorlayıp,
aşıp karşısında güldüğümüz zorlukları.
Yeşil bir çimenasılıydı ve damlıyordu çardaktan,
Evin her tarafı da dökülmüştü,
penceresiz camsız hatta kapısının yerinde
kuru bir yel gezinip duruyordu.
odalarıda eski püskü, kırık dökük,
sedirler ve tahta sandalyeler vardı.
Birkaç kedi yavrusu gezniyordu,
bir o yana bir bu yana,
yaşanmış anılar geziniyordu....
Yasin Bozkurt
Yasin Bozkurt şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.