Kabüs
Soluğum kesilmişti.
kar simsiyahtı o gece.
kendisinden bezmişti
ayağımın altında inleyen toprak.
belli ki rüzgara meydan okumaktan,
yorgun düşmüş tepedeki bayrak...
En deri yerinden
bir okyanus parçası yerleşti içime.
bir okyanus ki; beni yutmak ister,
bir okyanus ki; azgın dalgaları,
yüzlerdeki gülüşler...
Vazgeçip herbiri topraktan
ağaçlar intihara soyunmuş.
sessiz sakin,
lakin
arkalarına bakmadan.
güçsüz dalları yorulmuş,
nankör yapraklar taşımaktan...
İnce inceydi, sicim sicimdi gözlerin
kar simsiyahtı
katran gibi dökülüyordu gecenin üstüne.
hava üşüyordu,
gökyüzü sırılsıklam,
içimdeki buzdağlarından
lavlar fışkırıyordu...
Lodos vurmuş
zift soluyan bacalar,
nefretini şehre kusuyor,
şehir benden kaçıyordu.
sokak lambaları birer zebani,
her köşede beni bekliyordu.
her köşesi yedi bıçak, yedi köşeli ayın
her köşesi ciğerimi deliyordu...
Artık idam vaktiydi...
kar simsiyahtı
katran yağıyordu geceme
gözlerim üşüyodu, gökyüzü kanrevan,
içime kaynar sular dökülüyordu...
Yetişememişken henüz amaçlarıma,
kar simsiyah yağıyordu yamaçlarıma.
yedi ölüm tattım o gece,
çözemediğim yedi bilmece.
ismin yağıyordu saçlarıma
ismin yağıyordu ince ince...
Faik Kıvanç
Faik Kıvanç şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.