Ankara Sayıklamaları III

HAYATA KIMILDAMAK

I

Andı
havada uçmak için bir kuşu bile andı
kırağı uçurtmaya çok erkendi
koşulmuş bir iklime
ve sessiz
sanki çığlık attı
hay beyazınız!!!
hay beyazınız!!!

bir mavi uçurtma
kuyruğunda bile bir mavi gidiş gelişle
elbet bir maviyle bile
haydi beyazınız yağsın ölümün
uçsuz mezarlığında!!!
ben bile
ben bile bile!!!

II

Erken bir andım
sakin ve sessiz
sanki çığlıklar atarak
su sesleriyle inleyerek
ve ben tek idim diyerek
can bahçesinden canımı koparmak için
tek olmaya bile razı gelerek...

andım
anınızla yaşayıp
ölerek uçsuzluğumuzu...

III

bir baktım
mavi kelebek kanatlarını
zamanın
koparmak için çiçeklere çarpıyorum uçarak
ve tozları siliyor gözlerim
uçsuzun beyaz aynasında
sırlı değilken henüz
ayna...

görarak sırsız aynada
cam delicisi bakışını
kurbağalar bile
suda aksini nasıl

söğütler bile
suya aksini nasıl
ve yağmurcasına
dökerse...

kımıldadım hayata
suda aksim gibi
bir beyaz suratla...

andı...
bebeklerimiz uçardı
ve kıpır kıpırdı canımız...

bile bile beyaza yürüdük
neydi
ve neyi bilerek!?...

(bu şiir çok daha uzun belki ileride devamını da yazarım, şimdi sabrınızı zorlamak istemiyorum)

1981 Ocak-Ankara