İsyan Gene İsyan Gene İsyan
İsyan, gene isyan, gene isyan!
Siyah kayganlıklarında gecenin
Uçuşan pervane gözlerindeki ışık
Sana ben bin kere tövbeliyim
Alıp götür beni buralardan
Koyma bir başına sefil aklımı
İsyan, gene isyan, gene isyan
İncecik bir sızıntı gibi yürekten
Damlamadan al beni götür buralardan
Kızıl bulutların üstüne taşı
Sağanak yağmurlarla sevişeyim
Şimşeklerle bezenen kızgınlığım
İsyan, gene isyan, gene isyan
Saçlarında menekşeler istemiyorum
Senin gözlerindeki o alevler
İşte bana onlardan bir demet ver
Al yüreğimi çiğne dişlerinle kanat
Beni o kızıl bulutlara yeniden fırlat
İsyan, gene isyan, gene isyan
Gecenin derinliğine batmış bir mızrak
Memeleri savrulmuş tanrıçalarla dolu bir gök
Kızıl alevler püskürten bir ejderha bakışı
Al beni yeniden koynuna sarmala
Her yanımı ateşinle yak, yanayım sende
İsyan, gene isyan gene isyan!...
26.10.2000 Ankara
Haldun Hakman
Haldun Hakman şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.