Avuç
Avuçlarımızla birlikte yüreğimizi de değdirdik kara toprağa
Doğurgan bir kadındı toprak
Bir tek aşkları yeşertmedi
Ve aşıkları
Her gece
Kuşlar boyuyorken gökyüzünü;
Buğulu bir sesin son hecesinde
Ve kıvrımlarında çatlamış dudaklarının
Beni oluveriyordum
Anlamsızlıklarımın
Küçük bir kız çocuğunun kokulu silgisiydi mutluluk
Ne hüzün gibi fahişeydi
Ne de ölüm kadar cömert davranmıştı bedenlerimize
Onu gören üç kişiydik
Ve sözleştik yüreklerimizle
Lütfi İhsan Yazıcı
Lütfi İhsan Yazıcı şiirleri