Hasret..

Bir daha sevmek yok artık..
Kapattım ardına kadar açtığım..
Gönlümün bütün kapılarını..
Kilitler vurdum üst üste..
Asla açılmasın bir daha diye...
Derledim topladım kalanları..
Bir kaç sözcük ve hatıraları..
Hepsini gömdüm yüreğime..
Üzerlerini örttüm sevgimle..
Onlara kimse ulaşamasın...
Kimse onları göremesin diye...
Hasretin yaktıkça yüreğimi..
Usulca açıyorum sevgi bohçamı..
Çıkarıyorum içinden..
Anılarımı ve sensizliğin kokusunu..
Hasretimi dindiriyorum onlarla..
Ve sonra tekrar sarıp sarmalayıp...
Kaldırıyorum herbirini sevgiyle..
Gönül sandığıma...
taki birdaha hasretin içimi yakana kadar....