Çocuk

hüznü üstüne başına bulaştırmış
bir küçük çocuktu yalnızlığım
avuçların
çocukluğuma batmış cam parçaları

ve çocukuluğumun ufacık elleri
bir yetişkin parmağını kavramış
ellerin
bir türlü tutmuyorsun

bir oyuncak bebek
her nasılsa çamur olmuş yüreği
yüreğin
istemeden mi düşürülmüş

neden gene o üşümek hissi
kaçıp gidivermiş bir uçurtmanın sonrası
bakışların
sen mi bırakmıştın ipini

Sena Kahraman