Gözler Kapalıyken
Gözler kapalıyken,
Uykulu bir uyanış bizdeki,
Duvarlardan bize bakan,
Melekler belkide içimizi yansıtan,
Görmediğimiz küçücük kulübeler,
Çiçeklerin açarken,
Anlatamadıkları ya da anlatmak istedikleri,
Örümcekler gibi,
Ağlar örerek yaptığımız duvarlar da kimbilir kaç tuğla sıralı...
Üzüntülerimizden doğan sevinçlerimiz,
Kısa sürer nedense,
Daha kalemin ucunu açamazken yazmayı deneriz hep.
Yazamayınca da kalemin ucunu açmayı,
Bir nefeslikse hayatımız bin nefesle boğuşuruz.
Yapma çiçekler gibi,
Hiç büyümeden bir adım ileriye gitmekte zorlanırız.
Ütülenmemiş gömlekler gibi,
Üstümüze giyecek kalıplar ararız.
Yunusların zıplayıpta tekrar denize dönüşleri gibi,
Havada kalamadıkları gibi üzerlerini.
Örtücek denizlerine yani kalıplarına sığındıkları gibi.
Soner Alıç
Soner Alıç şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.