Alışıyorsun
insan neye alışmıyor ki
zaman hiç durmadan, sudanda hızlı akıyor
bir sigarayı zamanla bir pakete çıkarıyorsun,
bir damla gözyaşını hıçkırığa boğuyorsun.
acıya alışıyorsun zamanla,
acı çekmek istiyorsun , acı dileniyorsun.
Sevmesen de onunla yaşamaya alışıyorsun,
gitmesini istesen de
tutuyorsun ellerinden , bırakmasın diye
an gelirde o boşluğa düşerim diye,
korkuya alışıyor insan
bırakıp da gitmek en doğru şey ama
onun olmayı arzuluyorsun
içinde öyle bir şey var ki ,
adını koyamıyorsun
sen zamanla sen olmuyorsun ,
bir başkasına alışıyorsun.
sana dair bir şey kalmıyor,
zamanla kiralamaya alışıyorsun.
zaman !
`en güzel çare` demişler ,
çaresizliğe alışıyorsun.
seni bırakıp gidiyor , konuşmuyorsun,
zamanla susmaya alışıyorsun.
`nasıl olsa dönecek` dersin , beklersin
zamanla dönmeyeceğine inanıyorsun.
arkana dönüp bakınca
pişmanlık duyuyorsun,
zamanla `değmezmiş` diyorsun.
bir daha sevmeyecektin
tövbe bozmaya alışıyorsun,
günah işlemeden yapamıyorsun.
gelen gideni giç aratmıyor,
hatan hep burada ;
her şeyi zamana bırakıyorsun.
sonu hiç düşünmeden ,
güya hayatı yaşıyorsun.
ölüme koşmak varya,
zamandan hızlı gidiyorsun.
Havva Köse
Havva Köse şiirleri
Havva Köse - Alışıyorsun |
Havva Köse - Sensizlik Bu |
Havva Köse - Neden |
Havva Köse - Aşk |
Havva Köse - Yalnız Beni Gör |
Havva Köse - Sen Öğrettin |
Havva Köse - Unuttum |