Uğurlama
UĞURLAMA
Hava ağır,bunaltıcı sıcak
Yağmur damlaları ıslatıyor,
Yeni ölmüş birinin kefenini
Ve ağırlaşıyor daha da koku
Hızlanıyor yağmur
Ve damlalar tutuyor toprağın elinden
Ferahlıyor yeni yeni hava
Naaşın başındaki insanların,
Solukları hızlanıyor
Sanki ölen içinde nefes alıyorlar.
Yaşlı kadın dayanamıyor daha fazla
Tam düşecekken toparlanıyor...
Küçük çocuk arkadaşını kovalıyor,
hemen arka tarafta.
Ve bekçisi mezarlığın;
Eski sevdiğini düşünüyor,
Elinde votka şişesi.
Sonra en güzel çiçekçisi geliyor oraların
En güzel güller,en güzel karanfiller
Rengarenk serpiliyor mezara,
Geç kalınmış mutlak!..
Niye ölmeden önce verilmez bunca çiçekte,
Sevilen yitirilince verilir?
İşte insanlarda,
Bunun için ağlıyor.
Yağmur hafiflliyor,ince ince artık.
Kuşlar daldan dala gidiyor konuyor
Ve şakıyorlar...
Soğuk günlerin acısını çıkarır gibi...
Ve bir kozadan çıkıyor,
Yeşil üstüne sarı benekli kanadı olan kelebek.
Biri giderken,
Diğeri merhaba diyor!
Ve dağılıyor yavaş yavaş kalabalık
Gece çöküyor önce,
Güneş doğuyor sonra.
Dün ağlayan yaşlı kadın,
Bugün çiçekleri suluyor umarsızca...
Küçük çocuk okula gidiyor,
Arkasındaki arkadaşından kaçarak...
Mezarlık bekçisi ise
Elini tutuyor falcı kadının
Diğer elinde votka şişesi...
Ve güzide çiçekçisi mahallenin,
En güzel kıyafetleri üstünde,
Yeni siparişleri hazırlıyor.
Kuşlar;renkli kanatlı kelebeği kovalıyor.
Yağmur bastırıyor bir anda,
İnce ince yağıyor...
Her birinin,
Her birimizin yüreğine
İnce ince yağıyor yağmur
Her gün yeniden,yeniden yağıyor...
Yağmur her gün birini uğurluyor.
Ozan Durmaz
Ozan Durmaz şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.