Sevmeli
İnsan sevecekse yaşamalı,
Evrendeki her şeyi.
Yağmurdan sonra,
Yaprakta kalan son damla gibi,
Sevmeli güneşi.
İnsanları sevebilmeli,
Hatta verebilmeli canını,
Amaç sevgiyse güzellikse.
Güller bile açar sevgi için,
Çiçekler bile koku saçar bunun için.
Güzelliğe kıymamalı,
Yok etmemeli aşkı sevdayı,
Hatta emek harcamalı aşk için.
Canla bedenle sevmeli ömür boyu.
Bal yaparmı arı sevmese sevilmese.
Kötülere anlatmalı.
Ölüm neylediki söz neyler dememeli.
Bir kuş kanadında,
Gülücükler götürmeli onlara.
Sevmeyi öğretmeli,
Yani sevmeli.
Aşık olunmalı,
Ve sevecekse yaşamalı insan,
Hemde çokça yaşamalı..
(31.01.2001.19.45.istanbul)
Cem Veysel Gül
Cem Veysel Gül şiirleri