Kamelyam
Serin kavak yelleri esiyordu başımda..
Ümit ekmiştim nadasa bıraktığım tüm tarlalara..
Alnımdaki teri kurutsam diye
Bağrımı açtığım rüzgarlar
Tutam tutam
saçlarımı götürdüler
Nasıl anlatsam
Kurşun sıktılar hayallerimin
En umulmaz yerinden
Kamelyam!
Akşam üstleri horozlar ötmezmiş
Köy sokaklarında alımlı gezmezmiş köy kızları
Ay tutulmaya dursun hele bir
Tüfeği dayarlar uğursuz sayarlar..
Hele dur!
Destursuz girme dediler bu kapılardan...
Yılaryılı acı ile bağladılar ellerimi,
Yasak koydular gözlerime,
Seven göze yasak olur mu demediler,
Oturmadılar sofralarıma,yemediler..
Ateşle korkuttular,
Zaten yanmışım buram buram,
Ezikliği yüreğimde tüm sevgilerin...
Kamelyam!
Senin için bastığım adımlara
Mayın döşediler
Eşkiyalar kesti yollarımı..
Sana gelmek için
Rüyalarımda uçtum geceleri
Uykularımı böldüm en kuytusunda karanlığın
Kadermiş,değişmezmiş
Yılaryılı boşuna aldandım
Met yapmışlar ikimizi
Oynuyorlar,oynuyorlar
Kamelyam!
Gitti de beni gitti de...
Tanınmaz insanların balosuna gitti de..
Bıkmışlığın ezgisi
Yalnızlıktan...
Bir sükutun nabzı damarlarımda,
Düğüm düğüm içimde..
Başka dünyaların çocuğuyuz biz,
Başka dünyaların çocuğu...
Kamelyam!
Çok şeyleri elde etmeye yetmiyor sevgimiz,
Oraya yaz mektuplarını
Ararsan,
Simerenya`ya
Allah`a ısmarladık...
Kamelyam!
Kamelyam!....
Adem Ünal
Adem Ünal şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.