Hatırlar mısın Bilmem?
Hatırlar mısın bilmem,
hani dağa varmadan tarlamızın,
hani patika yolun sonunda,
ikindi gölgesinde,
kıl çadırda
mola verdiğimiz!..
Hani şu Keşiş`in değirmeni
Ve sırtlarında çuvalları kürt kadınların,
esmer buğdayı un etmek üzere
sıraya dizilişleri..
Anam babam
öküzün yerine çifte koşmuşlar yine
Hayatlarını koymuşlar ortaya,
haraç-mezat!..
Anam erkenden çökmüş,
babamın yüzünde mağrur bir gülüş!
Baharda yine yağmadı yağmur.
Tarla yine iyi ürün vermeyecek belli.
Ama yılmadı bizimkiler,
bir başka baharda,
mutlak yağacak dediler!
Taşıdılar sapı,samanı,buğdayı
-tarladan ne varsa geriye-
getirdiler harmana.
Ve döven arabasına genelde
benle sen bindik!
İyice ezilince buğdaylı sap,
ayrılır buğday ve saman olarak...
`Cercere`derdik döven arabasına.
Ve hafif Poyraz`da
kolları güçlü babam,
rüzgara karşı sallardı
elindeki yaba`yı
Sonra elekten geçen buğday,
taşınırdı bizim kerpiçten eve.
Ve bizimkiler adeta
Romalı Gladyatör`ün sabrıyla
sonraki yıllara hazırlanırdı.
Hatırlar mısın bilmem!
hani anlatırdı ya anam;
babamın ilk aşkını!
Ve babamın
-çaresiz seyrederek-
Sevdiğinin töre gereği satılışını!.
Ve kompliman,
Ve komplike
Ve bilcümle hayat,
devam ediyor işte!..
Halim Demir
Halim Demir şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.