Umut Sarayı
terketti beni zindanın mahrum sıcaklığı
etrafıma gerdanlık dolanmış zircirinden ayrı
sedeften bir gömlek var üzerimde
yakalarında dikiş izleri saklı
bir de bulutları kıskandıran bir güzellik
gözlerimde yaşlardan doğan gökkuşağı
sessiz bir bekleyişin ortasında yürürken
sanki maratondayım bir ağlatma yarışı
heryan insanlarla dolu ve kara gözlerle
hepsinde de bir timsah bakışı
umutlu olmak isterdim herzaman
ama burası karaların dünyası
şanlı yüreğim vardı eskiden hep gülen
o da garipsedi bütün bu olanları
sadece yarenlerim kaldı benden habersiz
onlar da anca doldurur safları
yegane feryadım olsaydı dilimde
inletseydi keşke tüm kulakları
hayatımın yıllarını sayınca bir bir
saymakla biten sadece ilk yılları
cefayı tanıdım daha ana karnındayken
sonra sözlükten öğrendim okul yılları
defalarca ağladım karanfille birlikte
gül de katıldı bize bazen hazan ayları
sonra bitti güz ,sustular gül ve karanfil
benim gözlerim hala aynı
susmak yok bizde konuşmak esas
ama kimse anlamadı
dillerimiz farklıydı
defterimiz güneşin tohumlarını süzerken
yazdıklarımız hep acılıydı
son defa baktım ardıma ölmeden
zerrelerden güller dökmüşlerdi
hepsi de kapkaraydı
Ömer Acar
Ömer Acar şiirleri
| Ömer Acar - Çerçeve |
| Ömer Acar - Duvar |
| Ömer Acar - Karga |
| Ömer Acar - Abi |
| Ömer Acar - Tipik Bir Vaka |
| Ömer Acar - Umut Sarayı |
| Ömer Acar - Kavuşmanın Hikayesi |
| Ömer Acar - Sadece Mualla |
| Ömer Acar - Doğum Günü |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.