Dağılmıştı Yüzündeki Gülümsemenin Mozaik Parçaları.....
dağılmıştı yüzündeki gülümsemenin mozaik parçaları.....
dağılmıştı saçlarındaki ışık parıltıları......
ya gözlerindeki o ayna........
o ise çoktan kırılmıştı........
kalbini söküp almışlardı bütün bunlardan sonra....
kalbini almışlardı mavinin siyaha dönüştüğü saatlerde......
seni elime aldığımda sadece sahte bir vücudun vardı....
yalnızca güzelliğin sahte yüzü hakimdi ruhuna....
sana şekil vermek için akrebin yelkovanı yakalamasını bekledim.
ve hayatımın zehir dolu dumanını içime çektim gece boyunca...
sahte güzelliğini değil,ruhunu öperek işe başladım....
ardından kadehim bana eşlik etti....
önce dudaklarından başladım....
kırmızıydı, ben gönlünün pembesine dönüştürdüm....
gülümsemen donuktu,ben hayatın tazeliğini kondurdum üzerine.
sonra saçlarını aldım elime....
bu arada kadehim seni seyrediyordu....
dumanım ise bedeninin her hücresine hapsolmak istiyordu...
saçlarını eski haline getirmem uzun zamanımı aldı....
öyleki içimdeki çocuğun sana olan sevgisi bir nehirdi...
nehir taştı ve artık bir deniz şimdi....
ya o saçlarına eski ışık kütlesini tekrar kazandırmak....
onun ne kadar zaman aldığını hiç sorma......
yalnızca merak ediyorsen şayet....
denizlerimde yarattığım içindeki canlılara bir bak yeter....
sıra gözlerindeki aynaya gelmişti....
bunun için güneşe yalvardığım zamanları hatırlıyorumda....
ama değerdin, sen herşeye değerdin....
bu da uzun zamana mal oldu...
şimdi onları aynadan değil....
nefes aldığında insanların
gözlerinin gülen güneşini görmeleri için cam fanustan yaptım....
peki acılarla dolu kalbin ne olmuştu....
bir esir tacirinin elinde sonmu bulmuştu....
onu arayıp bulmam imkansızdı....
bulsam bile o kalbi tekrar ondan geri almazdım, alamazdım.....
bunun için yüzyıllarca düşündüm belki....
sana o acıları yeniden hatırlatmalımıydım...
yoksa sadece hayatın hoşluğunumu bilmeliydin....
ve ne yaptım biliyormusun sevgi çiçeği....
sana içimdeki okyanusların en derin yerindeki incilerin saflığı kadar beyaz...
içimdeki volkanların lavları kadar sıcak ve al bir yürek armağan ettim.....
ettim ki beyazlığını herkes görsün....
ettim ki bir daha o kalbe acımasızca dokunan olursa elleri küle dönsün......
ve son olarak ta sahte vücudunu,
dokunuşlarımla ve nefesimle gerçekliğe dönüştürdüm...
kadehim kırıldı artık,dumanım bulutlarıma karıştı.....
sana verebilecek tek bir şeyim kaldı artık....
o da hayatın yaşam öpücüğü.....
umarım bana kızmazsın sevgi çiçeğim....
tüm bunları yapıp seni yeniden hayatla başbaşa bıraktğım için...
daima yanında ve seni izliyor olacağım sevgi çiçeği....
ve daima sen benden bir parça olacaksın....
gülen yüzün ebediyette bile solmasın....
güle güle.........
Serkan Kürkçü
Serkan Kürkçü şiirleri
| Serkan Kürkçü - Dağılmıştı Yüzündeki Gülümsemenin Mozaik Parçaları..... |
| Serkan Kürkçü - Özlem Kokardı Gözlerin |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.