Çöpçü Çocuk

Oturmuştu ,gözleri boşlukta
Elleri kara,yüzü kaptankara...
Besbelli usanmış ; karıştırmaktan çöpleri...
İki eli bitişmiş,avuçları çenesinde,
Dizkapakları çökmüştü ,dirsekleriyle,
Sanki yılların yüküydü...

Bakışları boştu , gözleri umarsız,
Ama yine de arıyordu ;
Bir ışığı , umudunu...

Ayakkabısının bir farklıydı , öteki farklı;
Sağdaki patlaktı
Paslı bir başparmak fırlamıştı...
Soldaki bağsızdı,
Ne ihtiyacı vardı ki , zaten bağcığa ?
Bağcıklar ve bağlar
Umudu olanlar içindir...

Sırtı kamburdu;
Bir devenin ki gibi çıkmıştı omurgası
Nasırlaşmıştı omuz bağı,taşımaktan...
Kirli dişe benzer tişört`üyle oturuyordu...

Ve ben önünden geçtim.Bunları düşünerek,
Yürüdüm sadece...

Kimbilir ,neler ama neler düşünmüştür.???