Sendin O

Umutsuzluktan kör kütük sarhos oldugum anlar
Tek basima yolumu kaybettigim zamanlar
Sendin yol gösteren bana usanmadan
Bir umuttun yolumu sonuna kadar aydinlatan

Bir çocuk gibi göz yaslarimi tutamadigimda
Bebek gibi aglamaktan gülmeyi unuttugumda
Yillar sonra yasamaktan yoruldugumda
Bir hediyeydin beni sevindiren,hayata döndüren

Birbirimize doyamadigimiz o en mutlu günlerde
Sevinçten dünyaya bos bos güldügumüzde
Birlikte dünyamizi ellerimizle çizdigimizde
Bir damla gözyasiydin beni nedensiz yere üzen

Basimi agritan dertlerden çaresiz kaldigimda
Içimde ki o sitemleri haykiramadigimda
Düsüncelerimi bir türlü yansitamadigimda
Bir duyguydun sadece beni anlatan

Hayat pembe bir seker kadar güzelken
Herseyimle sana baglanip sevmisken
Nedensiz beni terkedip gittiginde
Bir candin benden zamansiz kopup giden