Gece
Adı bende saklı kalan bir gecenin koynundayım,
yerden en az otuz metre yükseklikteyim.Saat gecenin ikisi,
etrafımdaki binalar somurtkan.
Ve ben üşüyorum, gecenin koynundayım.
Gene de seviyorum, arada bir nereye gittiklerini bilmediğim
arabaların yoldan geçişlerini.
Sigaramın dumanı kuzeyi gösteriyor kahvem soğuk.
Ve misafirim oldu poyraz.Radyoda eskilerin ezgisi.
Gecenin koynundayım ayaklarım buz gibiolsun, yine de seviyorum.Gecenin ortasında karşı balkonda duran adamın garip bakışlarını görüyorum:
``Ne bakıyorsun be adam bu saatte bu saatte insanların yüzde
doksanı ölü, gel sende benim gibi hayatta kal`` diyorum içimden.Aramızda bir sokak genişliği, adam ölmekte
kararlı ve ben daha bir yalnız kalıyorum sessizlik ağır basınca.
Gecenin koynundayım siyasi bir tutukludan bahsediyor
yanımdaki radyo ve gecenin daimi konukları çöpçüler
dokunuyor gecenin yalnızlığına.
Sigaram yanıyor radyoda barış manço da katılıyor geceme.
Ortalık buz gibi.Her tarafım üşüyor, bir içim sıcak gönlümde uyuyan güzel, ``iyi uykular güzelim``.Ve artık gece
yılgın düşüyor tan kızıllığına.
Çöpçülere kin kusan kediler, gün ışıyor.
Günaydın Hatay.
Tevfik Mengüllüoğlu
Tevfik Mengüllüoğlu şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.