Endişem

Hayatın sonbaharı artık
Güneş ufukta bir siyahımsı mor
Korku filmlerindeki o ürpertici soğuk
Caddelere,sokaklara hatta en ücra köşelere inmiş.
İçimin tuhaflığı yetmezmiş gibi,
Hüznü hissediyorum ufukta.

Kış aylarından soğuk gecede;
Sonbahar artık gülümsemiyor bana
Kasetimdeki yanık türkü beni rahatlatamıyor
Onca araba,insan sesi içerisinde,
Hışırdayan yaprak sesleri kafamı karıştırıyor.
Oysa eskiden böyle düşünmezdim,
Yaşlandıkça;gönlümde yıkılan heveslerle...

\`Henüz gencim,baharındayım hayatın\` derim bazen
dolaşırım ıssız köşelerde
Yinede bir boşluk yaşıyorum;eğlencelerde,düğünlerde.

Eşyalar hüzne bürünmüş,evim anlamsız
Gençliğimin kızaran yönleri,
Hasrete dönüşmüş.

Geçmişe bakıp,yarınlarımı hecelesem de
Duygularım paramparça ve yırtık;
Gönlümde çağlayıp,gözlerime gelen bir hıçkırık...

Afakanlar bassa da inlemek;
\`Y A R\` diye.

\`Ey endişelerim!Ayrılmayın,lazımsınız bana\`

\`Sen!Her zaman ufkumda,gökkuşağı gibi parlamalısın,
Nefesimin son anına kadar...
Ruhuma eş,kalbime denk...

SEN HÜZNE YENİLEN BU İNSANIN DERTLERİNE DERT,

EY ÇİLEKEŞ...

30.01.99 Ankara