O an sen vardın

Var oluşumda bir sırdı sevgim
Yıllarca aramış, bulduğumda sevmiştim
Bu yürek bedenimde bir avuç topraktı
Sana sevgim orada büyüdü, hep büyüdü.
Gözyaşlarımla suladım, yinesevdim
Gün geldi beni aştı sevdan
O an sen vardın bana yakın...

Gün gelecek,
Toprak oluşumda sır olacak sevgim,
Nedenini arayacaksın var olmadığımın
İsyanın belki mezarıma getirecek seni,
Ağlayamadığında düşüneceksin,
Bir sonsuz sevgi, ölesiye sevmek,
Nasıl bitirir bir bedeni diye,
Bir yürek nasıl sustu diye,
Bir can senin için bitti diye
Üzgün, sessiz isyan edeceksin...

Belki de!
Var olmayışımda değil
Bu sevdanın sırrı,
Yaşadığımdaydı.
O an toprak olmuş bedenim,
Konuşmayan dilim, anlatamayan
Ve gözlerim ağlayamayan artık,
Bir avuç toprakta dile gelecek,
Bir garip çiçekle,
Bir kuru dal ile
Al sakla!
Solmadığımı göreceksin.
Solduğum an bil ki
Seni çağırıyorum...

Doğuşum akların doğumuydu, karalar öldü,
Ve ben kara kefendeyim o an,
Bir sonu başlangıç yaptım.
Yaşamak,
Önce yaşamak,
İnadına yaşamak,
Bir kara taprağı bir de
O hiç aklaşmayan kara kefeni hak etmek içinmiydi?
Nefes aldığımda candım hep
Sustuğumda toprak oldum,
Susturulduğum da...