Durgun

Yaz sıcağında tanıdığım o köhne sevgiliydi
Beni böyle süründüren
Böyle acı çektiren
Ve böyle durgun böyle sessiz bırakan...
Kuru bir sevdaydı bizimkisi
Daha başlamadan bitti
Sanki yeni doğan günün hep bizim için
Yanlız bizim için doğduğunu zannettirirdi
Sevdaların babasıydı hani...
Ama olmadı
Yarına yarını katan bir sevgiliyle benim
Hap hüzünlü hep solgun duran bir benlede onun
İşi olmadı.

Deniz Yalman