Dibe Vurmak
öyle anlar olurki
söyleyeceklerin söylenmez
birikimlerin boşluk olur
boşluklarsa alabildiğine birikir
tutunacak her şeyi yutar
bir arenada yapayalnız hissedersin kendini
iftira,yalan,entrika içinde nefes alamazsın
öyle boğulursunki,kendi doğruların değerlerin
sana bile anlamsız gelir
öyle boğulursunki savunmak gelmez içinden
öylece bırakmak istersin her şeyi
arenada yalancı dostların ilk terkeder seni
ilk karı bu sefer görürsün güz görmeyen dağında
yaptığının,geçmişinin,yaşananların
senin için bile önemi kalmaz
çıkıp gitmek istersin o an gerçekten yalnızsındır
en güvendiğin yaşamın amacı kömür gözler dahi görmez artık seni
ne elinden,ne içinden hiç bi şey gelmez
söylemek istersin çırpınmak açığa vurmak...
yapamazsın
haklı olmak ilk kez gelir sana dokunur
`öyle` olsa için yanmaz haketmişsindir
ama `öyle` değildir işte
ne yazık kimse inanmaz sana
inanan dostların ise ne ordadır
nede o an bir şey ifade eder
`herkes` ve her şey (belki tanrıda) sana karşıyken
içinden zayıf bir `neden?` yükselir
`nasıl?` arkasından gelir
sana o an ne bildiklerinin
ne değerlerin,nede doğruların bir faydası vardır
hayatın adını bilmediğin bir arabesk parçada çoktan anlatılmıştır
gülüp geçtiğin şeyler sensindir şimdi
ne hazindirki gülemezsin bu sefer kendi haline
kendi hakkında öyle şeyler duyarsınki,
etkilenirsin,iyi niyetinden şüphe edersin
parmaklar aşağıyı çoktan göstermiştir
üzülmene fırsatın kalmaz
bu sefer anlamakta zorlanırsın tanrının büyüklüğünü,amacını
inandığın o ilahi adalet bile ne uzaktır şimdi
tanrının gölgesi saydığın gözler bakmak istemez sana
duymak bile istemez çıkartamadığın sesini
aklından bin türlü şey geçer,
üç saniyede kendi anıların seni boğar
gelir her şey seni vurur
üstünden bin kişi geçer
off bile diyemezsin yıkılırken
kaçmazsın atılan taşlardan
yokolmak istersin
kelleni isteyen cellatlara
bu sefer gönüllü uzatırsın başını
elin attığı taştan yaralanmazsında
yarin attığı gül yaralar seni
malesef ilacı yoktur
işte o gül öldürür seni
artık yeni bir anlam kazanmıştır hayat senin için
ne varki sen bu anlamı anlamazsın
anlamak istemezsin
hiç bir şeyde teselli olamayacak kadar uzaktır sana
ne düne dönme imkanı vardır
ne bugünü yaşarsın
hayatı kendine tanımlayamazsın artık
fazla bir amacında kalmamıştır
dünya sensizde dönmeye devam eder
sen bir önceki durakta çoktan inmişsindir
şiirinde bitmez uzar uzadıkça geceyarıları
ama artık bir nokta koymak istersin
her şeye rağmen sevmeye devam edersin
her şeye rağmen genede onunsundur
ama artık içinden söyleme zamanıdır şarkını
(1/5/2001 0135)
Kıvanç Görkem
Kıvanç Görkem şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.