Serabım
Bir serapmış gördüğüm
Bir anda görünen ve
Bir anda da silinen
Şimdi anlıyorum da
Benden hayatmış aldığın
Demek ki oymuş
Yüreğime ve bedenime acı veren.
Şimdi kalmadı yapraklarım.
Kar yağarken lapa lapa,
Ben üşüyorum.
?Sıcak, sımsıcak bir bûse? diyorum.
Ama yalnız senden gelen.
Bazen sebebsiz rüzgâr eser
Alır götürür,
Senden kalan ne varsa birer birer.
Bana kalan yalnızca
Birkaç kırık dal ve
Cılız, bitap bedenim;
Ha kırıldı, ha kırılacak.
Aklımsa hâlâ o serapta kaldı.
Bir dere geliyordu
Gürül gürül, serin serin,
Tüm kahverengileri ve sarıları
Mavilerle boyamak için.
Olmadı, olamadı...
Tam geldi, bana ulaştı derken
Bir sükût-ı hayâle uğradım.
O eşsiz mavilik
Sevmediğim renge boyandı.
Her yan
Garip bir toz bulutuyla yıkandı.
Hayalimde canlandırmıştım,
Yer-gök maviydi,
Ben de yeşilliğin sembolüydüm.
Dönüp de gerçeğe baktığımda
Yer sarılarla
Gök kurşiniyle
Bense kahverengiyle savaşıyordum.
Kalmasa da takatım
Elimi sallarım
Hoşcakal serabım,
Merak etme, biliyorum
Herşeyin vardır bir erkânı..
(02.04.1999, Gazimağusa)
Firuze
Firuze şiirleri
| Firuze - Meğer |
| Firuze - Sana |
| Firuze - Sana |
| Firuze - Bir Türküdür Yaşamak |
| Firuze - Benuşe |
| Firuze - Serabım |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.