Kibritçi Kız
Kendine çıkar bu sokak
Ağır bir taş gibidir ağzında yalnızlık
Çarpar ve düşer zaman
Kanadı kırılarak
Kuytusuna eski bir evin
Küçük bir kız düşer masallardan
Yüreği titrek , kibrit yalımlarında annesiyle buluşan
Yüksek ökçesiyle salınan,sarışın bir şiirdir şimdi gökyüzü
Saçları akasyalı,akşamın sularında
Beni saymazsan kimse bilmez burada
Temmuz saatlerini karlı akşamların
Gelinlik badem ağaçlarını,arsız duruşlarını kozalakların
Beni saymazsan,kimse tanımaz beni
Gözleri hep yıldızlara dönük duran
Bu kimsesiz sokakta....
Filiz Bedük
Filiz Bedük şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.