Gül

Gül yaprakları tütmeye başladı,
Gül yaprakları nefese vurdu
Gülden tütsüler yaptılar evrene
Her gönül gül gül koktu.
Güller yağdı semadan
Nimet gibi rızk gibi basımıza.
Her damla bir gül yağı. her harfe vurdu.
ilk basta gül vardı kaplamıstı her yeri
verdigi rengi son anda gördük.
Bildik dikensiz gülleri
Kırmızısı, beyazi, pembesi,
Gül isminde birleşti.
Gül alındı, gül satıldı, gül tartıldı evrende.
Gül suyunu verdik hastaya sifa diye
Gül götürdüler gittikleri yerlere
Göz yaslari gül gül aktı
Gül sevdiler, gül koydular kalplere.
Arılar bal yapti gülden
Mum dilinde, lambalarda, gül yandı.
Gül takıldı parmaklara yüzük diye
Çok bilen güldü!..
Az bilen gülleri sevdi.
Yaralarin acisini güller geçirdi
Güller giydik, gül süründük, gül koktuk.
Gül doğdu ufuklardan, güller batti
Ömrümüzden, acı, dertler güller ile kayboldu.
Al gülleri al yanaklarda gördük.
Gül tozlarında, tarlalarinda kaybolduk.
Gül fırtınalarında sevdi gönüller
Cefa sandıgından, güzellik cıkti
Öldük, dirildik defalarca gul öldük
Gül şiirleri yazıldı, gül ilahileri söylendi.
Binbir çile ardinda ,rengi geldi.
Herseyin sonsuzluga döndüğü gözden kayboldugu,
Icin dısa vurdugu, masalların yok oldugu
Alemlerin karıstıgı yerde de, bitişte de gül vardı.
Mezar taslarina işlenmis, nakıs nakıstı...