Mümkünse Sen Unut

tam unuttum seni demiştim,
çıkmıştın artık aklımdani
ve girmiyordun rüyalarıma artık,
çalmıyordun ümitlerimi,
artık hatırlamak istemiyordum seni,
silmek istiyordum adını beynimim tüm hücrelerinden,
atmak istiyordum alın yazımdan,
çıkarmak istiyordum kaderimden,
tam unuttum dedim artık hatırlamayacağım galiba dedim...

sahilde geçen anıları,
martılara attığımız simitleri,
güvercinlere verdiğimiz yemleri,
üsküdar da oturup kızkulesine bakıp bakıp ağladığımızı,
moda burnunda yediğimiz dondurmaları,
çingene kızlarında aldığım gülleri,
unutmk mümkün mü hee...?

mümkünmü seni unutmak.?
ve atmak resmini başucumdan,
ve her atmaya yeltendiğimde o tatlı gülüşüne,
bakıp bakıp ağlamamak mümkün mü,
ve senın gibi güzel bir kızı sevmemek mümkün mü?
mümükün mü bu anıları unutmak,
hayır bir tanem hayır,
münkünse sen unut...

unutmak için ilk önce,
unutmayı unutmak gerek...

mümkün mü o bakışları unutmak,
mavi denizin arından gelen güneş gibi,
kuraklığın ardında gelen yağmur gibi,
kışın ardından gelen bahar gibi,
güneşin üzerine doğan güneş gibi doğdun kalbime...
aldın ve götürdün bilinmez diyarlara,

mümkün mü o gülüşü unutmak.?
mücevherin saçtığı ışık gibi,
güneşin parlattığı ay gibi,
bulutların bıraktığı kar gibi,
o gülüşleri unutmak mümkün mü?

mümkün se sen unut o zaman,
sen unut anıları,
söylediğimiz şarkıları,
denize attığımız taşları,
kokladığım saçları,
sen unut sen unut...
mümkünse.

yapabiliyorsan yap,
yıkabiliyorsan yık hayallerimi,
o tatlı, herşeyden habersiz,
içimdeki çocuğu öldür öldürebiliyorsan,
sana aşık,sana tutkun sevdamı,
her düşündüğüm de sana kanayan yaramı,
kalbimde sana olan aşkımı,
çal hadi çalabiliyorsan...