Bittiğinde Sensiz Bu Şiir

Üstüne hayal kurduğum
Kimsin?
Ondokuzunda sanki gene
Oysa yirmibeşinde bir umarsız
Aşksız
Kollarımdan ayrılmış delice
Hayalimde kimsin sen güzel kadın?..

Neden önce dizelerde
Sonra fırlayacakmış, koşacakmış
Sevişecekmiş gibi, kimsin sen?..
Yüz yl öncesinde unutulmuş,
Bittiğinde sensiz, bu şiir mi?..

Bilmeyecektin kim olursan ol,
Bilmeyecektin seni hayalimde nasıl...

Yazıverir dizeler, işte böylece sessiz, sonra
Bir kudurgan istek yalnızca ıssız bir köşe
Ve yüzyıllık hayaller
Tek tek hücrelerde seni unutmuş şair beyninde...

İlkin ismin nedense
Fetiş yaratan hücrem
Orda başlar sevişme en gizli ve en kuytu köşede
Dudaktan ilk kesik iniltiyle kaçar ismin
Bir kutsal kromozom kıvrılır
Şiirin adını yazar aç kağıda
Peşinden o şehevi kromozom kalır mı yalnız,
Bölünmeye başlar, çekilmiş kutuplarında
Ayırır ikiye hücreyi...

İnziva bitti,
Bedeni ürer artık hayalimde o kıvrak bedeni, hücrelerin her birine bir hayal!...

Oysa bu, eski bir aşkın hayali
Bozulmuş bir sevi kalıtı
Dizelerce sürer..
Bitmeyecek bir şir
Üstüne hayal kurduğum
Kimsin sen şimdi?...

Sonsuz Bir Zaman(Eylül-82) Ankara