Ucu Lekeli Parmaklarım!

Sürekli akıyor
hayatım sürekli akıyor
bir bakıyorum saat sabah
bir de bakıyorum yatağın ortasında
dikilip kalakalmışım gece yarılarında
sabahları erken kalkmalar nereden anımsanır
belki bin yıl önce kalkılmıştı
sigaralar soğuk kokardı
gece bekçilerine nisbet
uyku bir ekipte sabahlıyordu...

İşte o sabahlarda mavi afişleri vurdular...

Kan üşüşürdü yanaklara
işaret parmaklarını keserdi geceler
sapsarı yürünen yüzler üç beş arasında..

Sürekli maviler damlıyor geceden
bulutlar volta atıyor gecenin zindanındaügöğün soğuk koridorlarını adımlayıp duruyor, anımsıyorum
anımsayın.

Ayak sesleri yalnızken söktüm kaldırımları elimle
şeriatın kestiği parmağımı mürekkep izlerine batırdım
kalan göz kabuklara soğanlar doğradım, ağlıyor
yüreğim...

Sürekli gözyaşı silen şafağa ellerimi sürüyorum
akıyor zaman
akıyor ellerim
parmaklarım akıyor ellerimden, uçları lekeli!...

10.10.1983 Ankara