Ç e l i m s i z i m e
Vakit geçte olsa içimde aşkın acısı
Elimde beyazdan, ağlamaklı kağıt parçası
Aklım yolunu tutmuş yolcu misali
İçinde bin bir soru cümlesi
Kaldırım taşları bilirdim. Onlarca ve yüzlerce
Hep onları ezmez miydik. Hep üzerlerinde gezmez miydik.
Ezildikleri için ses mi çıkarırlardı.
Yoksa kin mi beslerlerdi bizlere
Hayır, onların duyguları yoktu.
Ne ağlarlardı ne de kızarlardı.
Ama ben kaldırım taşı değilim.
Kaldırım taşı olmaktan çok şey verdim sana
Karşılıksız yaptığım çok şeyim var sana
Yaranamadım, bir kaldırım taşı bile olamadım.
Kedilerim vardı renk renk nankör dediğim
Yüzleri gülen ama içleri ağlayan palyaçolar
Hal bu ki bunlar senin yanında toplu iğne kaldı
Zamanın çelimsiz güzeli.
Engin Sınmaz
Engin Sınmaz şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.