Şairler | Şiirler

Alınyazımız

(Dost M.Çavuş`a)

Yazgısız tek insan yoktur dünyada
Kimi cennet gibi doğayı sevmez.
Kimi şans, mutluluk arar rüyada
Kimi olur olmaz rüyayı sevmez.

Kimi uçar yaprak gibi rüzgârda
Ömrünü geçirir gurbet ellerde.
Dostu olmayanın başı hep darda
Gurbet türkülerle ağlar dillerde.

Kiminin dünyada yoktur kaygusu
Kiminin dertlerle geçer her günü,
Kimininse kaçar gece uykusu
Beyhude geçirir kimi ömrünü.

Bir kadeh atınca sarhoş olanlar
Zevkini çıkarır yalan dünyanın,
Yıldızlardan saray kuran insanlar
Kıymetini bilmez mutlu bir anın.

Dünyaya gözünü açan her insan
Sevmez gecelerin hiç karanlığını,
Yanardağlar gibi bir ömür çarpan
Kâlbiyle kuşatır tüm aydınlığını.

Ömür boyu gurbet gezen insanlar
Mert ve gerçek dost arayanlardır.
Kâlbinde yanardağ yakamayanlar
Beyhudeye, tasasız yaşayanlardır.

II

Dünyayı dolaştım köşe ve bucak
Dizimde ne derman kaldı, ne can,
Nereye varsam bir `Çamurlu sokak`*
Neşesiz insanlar nereye baksan.

Gurbette bambaşka bir hayat başlar
Dostundan ayrılan yeni dost bulur.
Damla damla akan, gözlerden yaşlar
Bir yiğit gurbette bak neler olur?

Gurbete düşenler için hasret var
Göşyaşını silmek için bir mendil,
Acı tatlı haber veren mektuplar
Okuyarak akan göşyaşlarını sil!

Saçlarımız neden şimdi bembeyaz?
Özlenen Bahar`lar nerde yemyeşil?
Hayatta bahtiyâr tek insan olmaz,
Omürler bir rüya gibi, bunu bil!



Gurbetten ulaşır sizlere sesim
Yıllar var ki, dostlar gözlerden kayıp,
Çocuklar büyür, değişir mevsim
Serde erkeklik var, ağlamak ayıp.

Ne beni gurbetin zehri-acısı yakar
Ne de gurbet elde ömrümce kalmak,
Gurbet elde yıllar su gibi akar
Büyük hüner, hayattan zevk almak.

Dost ararım şebnem kadar saf, temiz
Bir kâlbi olsun vicdanla acıyan,
Şarkılarda dile gelsin bestemiz,
Şenlensin gönüller, gülsün ağlayan.

Dilde, kulaklarda çınlasın şarkımız
Yıksın dağlarını şu gurbet ellerin,
Var mı bizim uçan kuştan farkımız?
Bülbülü yok, gülü yok bahçelerin.

Ey gurbet ateşten yakan gömleksin
Mesut etmez beni senin sarayların,
Sen ey gurbet, şeytan gibi meleksin
Kâlbine sızı salarsın sen dostların.

Baharın suyunu çekti ağaçlar
Bıktı bizden yıllar yılı hancılar,
Bizim mi bu çehre, bu beyaz saçlar?
Yeter artık bitsin acı sancılar!

Size kuş dilince söylesin kuşler
Öldüğünü gurbet elde bir yiğidin,
Benim için sakın dökmeyin gözyaşlar
Kâbrime bir siyah gül koyup gidin!

İşte o zaman benim ruhum şad olur
Mersiyem yazılır ak mezar taşıma,
BAHAR gerçek dostunu orda bulur
Orda asla kalmam yalnız başıma...

Ocak 1984
Melbourne-AVUSTRALYA

Mehmet Bahar

 

Mehmet Bahar şiirleri

 

Populer Şairler