Aşina Mevsim

Gece kol gezer gündüzün ensesinde
Akşam süprizlere gebedir.
Son verilir rüyalara ezan sesinde
Sabah ümitlere sobedir.
Güneş doğar, mütebessim,
Ümit, her daim özlemlerdedir.
Sevda bulutları getiren o aşina mevsim,
An gelir, gönül telinden ilk hecedir.

Cemalin mah idi,
Bülbül ki, tat oldu.
Gül şah dedi,
Gönül biçare mat oldu.

İbrahim Erdal